Rozdział 10 cz.2

Harry

-Cholera jasna. Wiedziałem, wiedziałem że ona spróbuje mogłem je ostrzec.-chodziłem wte i nazad. Chyba wkurzało to chłopaków.

-Nic nie poradzisz stary. Będzie dobrze. To nasz szpital. Uratują ją.-Gadał Zayn.

-Gdzie jest Niall?!-Powiedziałem

-Na zewnątrz są-powiedział znów

Wyszedłem i zobaczyłem jak całuje się z Alexą.

Zabolało mnie to że ja nie mogłem pocałować MOJEJ Violett.

-Niall.-powiedziałem.-Chodź zawieziesz mnie do Violett. Do szpitala.

-Dobra.-Odpowiedział i pożegnał się Alexą.  -Claudia z Emi są chyba z nią.

Wsiadłem do samochodu i już jechaliśmy. po piętnastu minutach byliśmy w szpitalu.

-Dzień dobry jestem narzeczonym Violett Four-Skłamałem. Przecież byłem tylko jej chłopakiem- Mogę ją odwiedzić?

-Tak proszę za mną-Powiedziała jakaś gruba, ruda pielęgniarka.

Po chwili byłem już w pokoju Vi. Widziałem dziewczyny siedzące koło niej. Odwróciły się do mnie.
-O Harry. Chcesz zostać sam z Vi?-Powiedziała Emily.
-Tak.-odpowiedziałem i po chwili byłem sam z Violett. Kolejny raz w szpitalu.
-Violett moja kochana. Proszę. Nie zostawiaj mnie-Mówiłem przez łzy. Nie panowałem już nad łzami. Leciały jak strumień.-Kocham cię i nie chcę abyś mnie zostawiała.
Ująłem jej rękę.  
Moje słone łzy spływały na jej delikatną rączkę.
Wytarłem ją z łez i przyłożyłem do policzka. Była zimna.
-Kochanie czemu to zrobiłaś. Proszę musisz żyć. Błagam, nie rób mi tego nie umieraj..
-Proszę pana? Musi pan już wyjść.-Powiedziała ta sama ruda baba co mnie tu przyprowadziła.
Nie odpowiedziałem jej tylko wyszedłem. 
-Wracamy do domu-Powiedziałem i skierowałem się do wyjścia.
Gdy wróciliśmy do domu od razu skierowałem się w kierunku pokoju Vi.
-Ej Harry nie, no gościu daj sobie spokój nie zamęczaj się. Wiem że cierpisz.-Nie dałem mu dokończyć mówić.
-Gówno wiesz jak cierpię Louis.-Powiedziałem i poszedłem do jej pokoju.
Wszedłem, dotykałem jej mebli. Pokój pachniał jej perfumami. Uwielbiałem je. Jak one się nazywały? A no tak Telefonu w tylnej kieszeni...
 jak będzie 4 komentarze następna część ^^